ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ေတာင္းတမႈ...

ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ကေပါ့  စိမ္းစိုၿပီရုိးသားၾကတဲ့ေတာရြာေလးတစ္ရြာမွာအိမ္အုိစုတ္ေလးတစ္လုံးရယ္...

..
အဟာရ မၿပည့္စုံတဲ့ ထမင္း၀ိုင္းရယ္ .... ရုိးသားၿပီးေလာဘကင္းေနတဲ့ အေမအၿပဳံးရယ္...ေႏြးေထြးေအးခ်မ္းတဲ့.....
မိသားစု ဘ၀ေလးကုိ ကၽြန္မ ပုိင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးတယ္....။။။။
မနက္မိုးလင္းလာလို ့  အေဖနယ္ေကၽြးဖူးတဲ့....ပဲၿပဳတ္ထမင္းစားၿပီ း..အေမေက်ာင္းလိုက္ပုိ ့ေပးတဲ့ဘ၀ေလးကုိ ခံစားခဲ့ဖူးတယ္။။
ဟုတ္တယ္  ... ကၽြန္မ အဲဘ၀ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ဖူးတယ္။။။။  အေဖလစာ အနည္းအငယ္ မိသားစု ေလးေယာက္ အလ်ဥ္မမွီနိုင္ခဲ့ပါဘူး။။ လ မကုန္ေသးခင္... အေမလက္ထဲ ပိုက္ဆံ ထြက္ေၿပးကုန္ပါၿပီး.... တစ္လ မွ တစ္ရက္ အသားဟင္းမပါတဲ့ ထမင္း၀ိုင္း...ေန ့တိုင္း အေမလက္ရာ ငါးပိခ်က္တို ့စရာ နဲ ့စားခဲ့ရေပမယ့္ အေမ မ်က္ႏွာ မွာ
အၿပစ္ကင္းေနခဲ့တယ္.. ကၽြန္မ ေက်ာင္းေနတဲ့အရြယ္ အေမေက်ာင္းလိုက္ပုိ  ့ေပးခဲ့ ေတာ့ ကၽြန္မ ေၿခေထာက္မွာ ဖိနပ္ မပါခဲ့ပါဘူး...... ဖိနပ္ မပါေပမယ့္ ကၽြန္မေဘးမွ အေမပါေနေတာ့ ကၽြန္မ ေၿခေထာက္နာရေကာင္းမွန္း မခံစားမိခဲ့ပါဘူး။။။   သူမ်ားေတြ အက်ၤ ီလွလွေလးေတြ ၀တ္ၾကေပမယ့္  ကၽြန္မ အေဖ လစာနဲ ့ဘယ္လိုမွ မေလာက္င ခဲ့ေတာ့ ကၽြန္မ ကုိယ္ေပၚမွာလည္း သစ္လြင္ေနတဲ့ အ၀တ္အစားမရွိခဲ့ပါဘူး။။ ၀တ္ခ်င္ပါတယ္လို ့လည္း မေတာင္းတခဲ့ဖူးပါ။။  ကၽြန္မမွာ ဂါ၀န္ေလးတစ္ထည္ ရွိတယ္။။။ရြာ ပြဲတိုင္း အဲ ဂါ၀န္ေလး ၀တ္တယ္.. ။။ ကၽြန္မေက်နပ္တယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။။။  ဒီလိုနဲ ့ ...... ကၽြန္မတို ့မိသားစု ဘ၀ေလး အေကာင္းဖက္ကုိ ဦးတည္လာသလား  အဆိုးဖက္သို ့ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရသလား ေတာ့ ကၽြန္မ .. မသိခဲ့ဘူ။။။
အေဖ ရာထူး ၊ လစာ တိုး ၿပီ းနယ္ၿမဳိ ့ေလးကုိ ေၿပာင္းရဖို ့အေၾကာင္းဖန္လာပါေတာ့တယ္။။  ပထမ တစ္နွစ္မွာေတာ့
  အဆင္ေၿပလွတယ္ မဟုတ္ေပမယ့္  ဒုတိယ နွစ္မွာေတာ့  အထက္အရာရွိ ေကာင္းမႈေၾကာင့္  ေၿမဧက က်ယ္နဲ ့အိမ္ေကာင္းေကာင္းတစ္လုံးေနခြင့္ရခဲ့တယ္။။။။ ဒီ ေႏွာက္ ပုိင္ အေဖဟာ အလုပ္အေၾကာင္းၿပၿပီ းအိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေတြ မမွန္ခဲ့တာေတာ့ အေမ သတိထားမိေကာင္းပါရဲ ့ ဘာလုိ ့လည္းဆိုေတာ့ အေမလည္း စီးပြားေရး ေလာကထဲကုိ ၀င္ေရာက္ခဲ့လို ့ပါ။။။အရင္က ကၽြန္မတို ့ညီမ နွစ္ေယာက္ကလည္းငယ္ေတာ့ အေမအိမ္မွာခ်က္ၿပဳတ္တာ၀န္ယူခဲ့ေပမယ့္  အခု အေမဟာ ဟို..... အရင္က ေလာဘ ေဒါသ ကင္းတဲ့ အေမ မဟုတ္ေတာ့တာ ေရာ အေဖ သတိထားမိရဲ ့လား မသိ..... မနက္လင္း လို ့မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္တာနဲ ့ကေလးငယ္နွစ္ေယာက္ မွာ မိဘနွစ္ေယာက္လုံးကုိ မေတြ ့ေတာ့တဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိး သင့္တို  ့ေရာခံစားခဲ့ဖူးသလား......?????
  အေဖရုံးက ဦးေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့အမ်ဳိးသမီး အေဒၚၾကီးပဲ အိမ္မွာ ဟင္းခ်က္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေပး ရင္း အိမ္မွာ အေဒၚၾကီးသာေနရာယူလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။။။။။ကၽြန္မတို ့ေက်ာင္းသြားဖို ့ၿပင္ဆင္ေပးတယ္။။။ သမီးတို ့ နိုးၿပီလား.... ေရာ့ ပုိက္ဆံ အေမထားခဲ့တာ စားခ်င္တာသြားစားၾကေနာ္ ... အေဒၚ ဟင္းခ်က္အုံးမယ္.. ၿပန္လာေရခ်ဳိးေက်ာင္းသြားရမယ္ဆိုတဲ့ ေဒၚၾကီး အသံက...
အေမ အသံေနရာကုိ အစားထိုးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။။။ ေဒၚၾကီး .....အေမနဲ ့အေဖေရာ .... အေဖက ေဒၚၾကီးအိမ္ေရာက္ထဲက မေတြ ့မိဘူး။။
အေမကေတာ့ အခုပဲ အလုပ္ကိစၥေပၚလာလို ့ထြက္သြားတယ္..ဆိုတဲ့ အသံေန ့တိုင္းလိုလိုၾကားေနရဖန္မ်ားလာတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ရ ဲ ့ခံစားမႈ..............
ညီမေလး လက္ကုိ တြဲ မုန္ ့ဟင္းခါး ဆိုင္ဖက္ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း..... မနက္ခင္တိုင္းကုိ ၿဖတ္သန္းခဲ့ရပါေတာ့တယ္။။။ အိမ္ၾကီးတစ္လုံးထဲမွာ အေမရဲ ့လက္ရာ ငါးပိခ်က္ အေဖ အၿပဳံးနဲ ့သာယာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစု ဘ၀ေပ်ာက္ရွခဲ့တာ ၾကာသြားၿပီေနွာက္.....အေဖနဲ ့အေမလည္း မၾကာခဏဆိုသလို စကားမ်ား ရန္ၿဖစ္သံၾကားလာခဲ့ရပါေတာ့တယ္...... အေဖ အိမ္ၿပန္မအိပ္တဲ့ရက္ေတြ မ်ားလာခဲ့တာေတာ့ ကၽြန္မသတိထားမိခဲ့တယ္ ။ အေမလည္းအိမ္မွာေနရင္ ေငြ ..ေငြ.. ဆိုတဲ့ စကားသံေတြပဲၾကားေနခဲ့ရတဲ့  ကၽြန္မတို ့မိသားစု ေလးဟာ ေၿခာက္ေသြ ့လာတာၾကာခဲ့ပါၿပီ.။။ေက်ာင္းပုိ ့ ေက်ာင္းၾကိဳ ဆိုက္ကားသမားဦးေလးၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ ့မ်က္နွာသာၿမင္ေတြ ့ေနၾကတဲ့ ကေလးနွစ္ေယာက္ရဲ ့ဘ၀ ဘယ္သူေတြက ကုိယ္ခ်င္းစားေပးၾကမလဲ...  ေငြကုိ ဟို... အရင္လို ့ခ်ဳိ ့တဲ့စြာ မသုံးခဲ့ရေတာ့ေပမယ့္ အၿခားအရာေတြ ခ်ဳိ ့တဲ့ေနတာေရာ ဘယ္သူေတြ သိနိုင္ၾကမလဲ...... အေဖ ရာထူးတိုးတာ လစာတိုးတာ အေမစီးပြားေရးလုပ္တာ ကၽြန္မတို ့မိသားစု အတြက္ ကံေကာင္းၿခင္းလား......  ကၽြန္မေတာ့ အဲလို မထင္ခဲ့ပါ...
ဟို... အရင္ အေဖ..နယ္ေကၽြးဖူးတဲ့ ပဲၿပဳတ္ထမင္းရယ္ အေမ ကုိယ္တိုင္ခ်က္တဲ့ငါးပိခ်က္ရယ္... ညဘက္ အလင္းမဲ ့ေနတဲ့အိမ္အုိ တစ္လုံးရယ္.. ေႏြးေထြးတဲ ့အေမ့ေမတၱာရယ္ ၾကင္နာမႈေတြအၿပည့္နဲ ့အေဖ ေမတၱာပဲ ကၽြန္မလိုခ်င္တယ္။။ ဂုဏ္ေတြ ရာထူးေတြ ေငြေတြ ကၽြန္မ  မလိုခ်င္ဘူး  ။။ မိဘေမတၱာနဲ ့ေႏြးေထြးၾကင္နာမႈေတြလည္း ၀ယ္လို ့ မရတဲ ့ထို အရာေတြကုိ ကၽြန္မ မုန္းတယ္။ ကၽြန္မ အရမ္းမုန္းတယ္။။
ညီမေလး လက္ကုိဆြဲၿပီ ေစ်းၾကီးပါတယ္ဆိုတဲ ့အ၀တ္ အစား ၀တ္ၿပီ အထီးက်န္ခဲ့ရတဲ့ ကေလးနွစ္ရဲ ့ဘ၀ကုိေရာ အဲ့ ေငြေတြ ဘာလုပ္ေပးနိုင္လို ့လဲ... ကၽြန္မ အရင္ ဘ၀ေလးကုိပဲၿပန္သြားခ်င္တယ္.. အဲဘ၀ေလးကုိပဲ ကၽြန္မ ၿမတ္နိုးတယ္.. ေတာင္းတတယ္...ၿပန္လိုခ်င္တယ္..။   အေမ... သမီးတို ့ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးမစားရတာၾကာေနၿပီေနာ္.....တစ္ေန့ ေလာက္ စားခ်င္ပါတယ္လို ့ေတာင္းတေနရတဲ့ ဘ၀ ကုိ လည္း ကၽြန္မ မုန္းတယ္။။။ အၾကီးမေရ  အလုပ္ လာမရွုပ္စမ္းပါနဲ ့အိမ္မွာ လိုအပ္ခ်က္မရွိေအာင္ထား ထားတယ္ ေအးေဆးေနပါ....လူၾကီးေတြကုိ မေနာက္ယွက္နဲ ့ဆိုတဲ့အေမစကား...  နင့္အေဖ အိမ္ မကပ္တာေရာ သတိထားမိလား.. လူၾကီးေတြ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့ၾကားနင္က အလိုက္ မသိဘူး။  ဟုတ္ပါတယ္ အခုတေလာ အေမနဲ ့အေဖ မ်က္နွာခ်င္ဆိုင္လိုက္တာနဲ ့စကားမ်ားတဲ့ရက္ေတြ ပုိမ်ားလာခဲ့တာေတာ့သတိထားမိပါတယ္ ။ ကၽြန္မ မိသားစု တကြဲတၿပားၿဖစ္တာမ်ဴိး မလိုခ်င္ပါဘူး။.....အေမတို ့ရန္ပြဲဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ ့အမွ် ၾကီးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။။
ထို ေန ့ အေဖနဲ ့အေမ စကားမ်ားရန္ၿဖစ္တာ ကြာရွင္းၾကမယ္ဆိုတဲ ့အေနအထားေရာက္လို ့လာခဲ့ေတာ့။
ကၽြန္မ မ်က္ရည္ နဲ ့တကြ အသံကုန္ေအာင္ ေအာ္ေၿပာလိုက္မိလုိက္တာက  သမီး အရင္ဘ၀မ်ဳိးပဲေနခ်င္တယ္။.... ေအးခ်မ္းတဲ့မိသားစုဘ၀ေလးကုိပဲၿပန္သြားခ်င္တယ္.. အရင္လိုပဲ ၿပန္ေနခ်င္တယ္ဆိုတဲ ့ကၽြန္မ အသံ က်ယ္ေလာင္မႈေအာက္မွာ အေမနဲ ့အေဖရန္ပြဲ ရပ္စဲသြားပါေတာ့တယ္။။။။